7. અંતઃકરણ.

 લાગે મીઠો રેતીનો દરેક કણ,

એવો મધુરો માનું સંસાર રણ, 

"બહિર્મુખ" રહીને માણવું છે "બધું",

પછી કહું, નથી જાગતું અંતઃકરણ !!

ખાવું કેટલું, પણ જોઈએ મણના મણ,

ભેગું કરવું સતત, નથી પૂછવું કેમ પણ?

નથી "તાકત" છતાં, માણવું છે "બધું",

પછી કહું, નથી જાગતું અંતઃકરણ !!

વળાવવા આવશે ફક્ત ચાર જણ

રૂડું દેખાડવા દુનિયાને, જીવન અર્પણ 

બોલું "છે માયા" અને, માણવું છે "બધું",

પછી કહું, નથી જાગતું અંતઃકરણ !!

સમજી લે ડોબા, રત્ન કહ્યા ત્રણ,

સાધી લે લક્ષ, જાણીને "ક્ષણ" 

અંતરનું સુખ, માણવું હોય "બધું",

તો ચોક્કસ જગાડવું રહ્યું અંતઃકરણ !!!

6. પ્રાર્થના - આજે હું કશું માંગવા નથી આવ્યો.

Disclaimer: This Prarthana (Prayer) is from a book. Have changed the narrative only.

 આમ તો રોજેરોજ હું તમારી પાસે 

કઈંક ને કઈંક માંગતો જ હોઉં છું, પ્રભુ!

પણ આજે હું કશું માંગવા નથી આવ્યો...

હું તો માત્ર, આ શાંત અંધારી રાતે, એકાંતમાં

તમારી પાસે નિરાંતે બેસવા આવ્યો છું.

અને આમ બેસવામાં મને કેટલું ઊંડું સુખ છે 

તે કહેવા આવ્યો છું.

કોઈ પણ સ્થૂળ પ્રાપ્તિમાં જાણી ન હોય એવી 

એક અસીમ અવર્ણનીય શાંતિ મારી પર ઉતરે છે

એક ઊંડી કૃતજ્ઞતાથી મારું હૃદય ભરાઈ જાય છે

 

તમને ચાહવાનું આ કેવડું મોટું સુખ તમે મને આપ્યું છે!

મારા નેત્રો તમને નિહાળી શકતાં નથી

પણ મારું અસ્તિત્વ તમારાથી વ્યાપ્ત છે

મારા મસ્તક પર હું તમારો હાથ મુકાતો અનુભવું છું

મારા મોંને અડતી આ હવામાં તમારો વત્સલ સ્પર્શ પામું છું

મારી કોઈ માંગણી નથી, મને કશાની જરૂર નથી

હું માત્ર પ્રેમનું નિવેદન કરવા આવ્યો છું

આ સભર એકાંતમાં, ભગવાન! તમે છો ને હું છું

આનંદ અને તૃપ્તિની આ નીરવ શ્રદ્ધામય ક્ષણોમાં

પરમ પિતા, હું તમારા ચરણોમાં મારું હૃદય મુકું છું

5. તું અને હું.

 તું અને હું,

બીજું જોઈએ મને શું,

તને બધી ખબર,

પછી હું શું કહું!

ચરણમાં રહું,

તું વહાવે એમ વહું,

વિકલ્પ આવે તો કરું,

તારી યાદથી પાછો ફરું,

ભલે તને બધી ખબર,

પણ આટલું તો કહું!

પૂછે મને સહુ,

કોની સાથે કરે વાતું,

નામ ન હું આપું,

બોલું, છે મારો પ્રભુ,

ભલે તને બધી ખબર,

પણ એટલું તો કહું!

સર્વસ્વ ભલે તારું,

કહી શકું તને મારું?

બહાર ક્યાંય પણ રખડું,

શું તારા અંતરમાં રમું?

ભલે તને બધી ખબર,

પણ એટલું તો પૂછું?

તું અને હું,

બીજું જોઈએ મને શું,

તને બધી ખબર,

છતાં હકથી કહું!

4. પ્રાર્થના - કોઈક વાર એમ થાય, ભગવાન!

Disclaimer: This Prarthana (Prayer) is from a book. Have changed the narrative only.

કોઈક વાર એમ થાય, ભગવાન !  

કે જીવનમાં મને કોઈ અસાધારણ સિદ્ધિ મળી નહિ

કોઈ અદ્દભૂત સર્જન, કોઈ મહાન કાર્ય મારાં હાથે થયાં નહિ  

બુદ્ધિના પ્રખર વૈભવ, મોહક સૌંદર્ય, આંજી નાખતી છટા કે વાક્શક્તિ મને મળ્યા નહિ 

જિંદગી આખી પ્રાણ રેડીને કામ કર્યું પણ સ્વજનોમાં કે સમાજમાં તેની જોઈતી કદર થઇ નહિ 

આવું આવું મનમાં થાય, પછી અંદર અસંતોષ જન્મે, ગુસ્સો આવે, ઈર્ષ્યાની હૃદય ભરાઈ જાય 

આ ભાવોને ફરી ફરી ઘૂંટવાથી મારો અભાવ વધુ પુષ્ટ બને અને હું વધુ નિમ્નતામાં સરું 

આ તે કેવી મૂર્ખતા ! આ કેવું મિથ્યાભિમાન !  

જે હૃદયમાંથી તારું નામ ઉઠ્યું છે, તે હૃદય સુંદર છે, મોહક છે.  

જે તને સંપૂર્ણ સમર્પણ કરી શકે, એના જેટલો મહિમા બીજા કોનો છે ?

3. પ્રભુ પાસે બેઠો.

પ્રભુ પાસે બેઠો, અર્પણ કર્યું સ્મિત

ખુશી થી કહ્યું, મને વહાલી તમારી પ્રીત 

થોડી વારે થયો વિકલ્પ, બાકી છે ઘણા કામ

કૃપાળુ કહે બેસ બે ઘડી, સંસારને આપ આરામ

ગોઠવાઈ જશે બધું, જગત ચાલશે મોજ માં

આવ્યો છે અહીં તો, મથી લે સ્વ ની ખોજ માં

જવાબદારીઓનો બોજ સાહેબ, દોડવું પડે મારે 

મારા પુરુષાર્થ વિના, પરિવાર કોના સહારે 

એમના કર્મો એમનો ઉદય, પણ તું માને સ્વ ને કર્તા

અનાદિથી તો રાખડે છે, જશે અનંત રજળતા ફરતા

મારી પૂજા અને પ્રાર્થના, તને આપતા હશે સંતોષ

સ્વ-કલ્યાણ ના પુરુષાર્થ વિના, કેવી રીતે ટળશે દોષ

આપના ચરણ સેવીસ તો, મળશે મને ઘણું બળ

તમે મને મુક્ત કરાવો, બીજું શું જોઈએ ફળ

હું રાગ દ્વેષ થી પર છું, ફક્ત બતાવી શકું રાહ

ચાલવું તો તારે પડશે, પછી જેવી તારી ચાહ

તમે તો પામી ગયા, હવે દયા કરો હે નાથ

મારા પર કૃપા કરીને, પકડી લ્યો મારો હાથ

એ રાહ જ મારો હાથ છે, નથી થવાનો ચમત્કાર

સ્વમાં વસ, પરથી ખસ, ત્યારે થશે ઉદ્ધાર

તું આવી ને શાંતિથી બેઠો, આજે મારી પાસ

આ સમાધિ ને સ્થિર કરી લે, થશે અનુભવ ખાસ

સંસાર બહાર ચાલ્યા કરશે, તું જાણ અંતર સંસાર

સમય અલ્પ પણ પામિશ ચોક્કસ, જો તું કર વિચાર

2. એક "ચેતન" ન્યારો.

 એક જન્મ્યો "ચેતન" ન્યારો,

સ્વ પર કલ્યાણ કરનારો,

"મહાવીર" માં જન્મ થયો...(2)

છે "વીર" માર્ગ ચાલનારો.

દેરાસરની લેનમાં જાણે,

ચમક અનોખી આવી...(2)

ભાઈ અને બહેનોના દિલમાં

પ્રેમની લાગણી પ્રસ્રાઈ...(2)

માત-પિતાના શ્વાસો માં...(2)

રમતો "ચેતન" પ્યારો...

એક જન્મ્યો "ચેતન" ન્યારો,

સ્વ પર કલ્યાણ કરનારો...

પચ્ચીસ વર્ષની નાની વય માં,

લાગ્યો સંસાર ક્ષણભંગુર...(2)

નિર્ણય લીધો અટલ એવો કે,

આ ભવ કર્મો કરવા ચૂર...(2)

પ્રભુ પંથે આગળ વધવા...(2)

મળ્યો ગુરુ સથવારો...

એક જન્મ્યો "ચેતન" ન્યારો,

સ્વ પર કલ્યાણ કરનારો...

યોગ અચાનક એવા બન્યા કે,

પરાર્થને આપવો પડ્યો ન્યાય...(2)

પણ અંતરમા નિશ્ચય પાક્કો,

સ્વ-અર્થે ત્વરાથી વધાય...(2)

સાધના સેન્ટર ને અર્પણ....(2)

કર્યો સ્વાનુભાવ સારો...

એક જન્મ્યો "ચેતન" ન્યારો,

સ્વ પર કલ્યાણ કરનારો!

1. Kali Kaal.

 

Ek baaju badhe kali kaal che

Ane ahiyaan punya maalamaal che 

Em laage chhe ki aa badhu shashwat che

Pan kyaan khabar, aa to Moh no jaal che

Aaje to jaane eva mast haal che

Haath muko tyaan badhe kamaal che

Aa nasha ma kharchu chhu badhu

Pan kyaan khabar, kaale aa moodh kangaal chhe